Poradnik

Oczywiście, informacje o takich normach można uzyskać na stronie www.parkieciarzepolscy.com.pl/wiesci.html

Oczywiście, że ma sens. Istnieją bowiem już od lat sposoby zabezpieczania i pielęgnowania drewna zastosowanego na zewnątrz. Jeżeli jesteście Państwo zainteresowani i chcecie pogłębić swoją wiedzę w tym temacie zapraszamy na tę część naszej strony, która poświęcona jest tarasom drewnianym.

W nasze wieloletniej praktyce nie spotkaliśmy się z jednoznaczną komfortową odpowiedzią na to pytanie. Wielu producentów szczyci się materiałami do wykonywania podłóg drewnianych na powierzchniach ogrzewanych, jednakże warunki uzyskania zadowalającej gwarancji są bardzo rygorystyczne ( powolny rozruch systemu grzewczego, stała temperatura nie przekraczająca 26 stopni C, odpowiedni, stały stopień wilgotności powietrza) Choć jest wiele pozytywnych przypadków dobrego funkcjonowania takiego rozwiązania, nie rekomendujemy go, bowiem: drewno jest izolatorem cieplnym, ogrzewanie podłogowe jako niezbyt dobre dla zdrowia, przestaje być modne i stosuje się je coraz częściej tylko na powierzchniach sanitarnych i komunikacyjnych.

Ogólnie rzecz biorąc każdorazowo, nawet w przypadku posiadania przez firmę usługową dobrych rekomendacji, powinno się oczekiwać uzgodnienia dotyczącego wykonania usługi w formie umowy pisemnej. Pozwoli to na uniknięcie przykrych niespodzianek powstałych niekiedy na skutek błędów komunikacyjnych między stronami. Umowa zabezpiecza także interes wykonawcy. Najbardziej nieprzewidywalny jest tzw. „czynnik ludzki”.

Zdania są podzielone i decyduje tu - subiektywna ocena każdego z nas. Warto jednak wiedzieć, że: zwolennicy litego parkietu twierdzą, że poczucia jakie daje 22 lub 21 mm litego drewna pod stopą, nie da się zastąpić nawet najlepiej skonstruowaną podłogą warstwową. Nie długo jednak będziemy się cieszyć taką grubością posadzek drewnianych, litych. Unijne przepisy ekologiczne traktujące o oszczędzaniu naturalnych surowców, zaczną wkrótce obowiązywać w naszym kraju. Wówczas w miejsce 22 lub 21 mm parkietu pojawi się 17 lub 15 mm, a to już jest grubość podłóg warstwowych. lity parkiet jest często wybierany z uwagi na dużą grubość warstwy wierzchniej, co nabywcy pozwala sądzić, że będzie mógł go wielokrotnie odnawiać poprzez cyklinowanie. Tak naprawdę każda klepka parkietowa jest cięta na krawędziach ukośnie i stanowi tzw. "trapez odwrócony krótszą podstawą", co może sprawić, że z powodu kilkukrotnego zbyt głębokiego cyklinowania, pojawią się szczeliny. Bez obaw jednak. Statystyki podają, że cyklinujemy podłogę 0,7 razy w jednym życiu. przy produkcji podłóg warstwowych wysokiej klasy używa się technologii, które pozwalają na uzyskanie bardzo odpornej na wszelkie czynniki warstwy wierzchniej. Nie chodzi tu o rodzaj użytych materiałów ale o technologię produkcji (np; ściskanie, precyzyjne, między warstwowe szlifowanie, etc), która w warunkach rzemieślniczych jest niemożliwa do uzyskania.

Są, jednak nie jest to stwierdzenie miarodajne. Efekt zależy bowiem od intensywności użytkowania. System wycieraczek, ilość wykonywanych pielęgnacji zabezpieczających, ilość imprez odbywających się na danej podłodze oraz inne czynniki powodują, że nikt nie jest w stanie dać jednoznacznej odpowiedzi. Trzeba mieć świadomość, że 80-cio kilogramowej wagi osoba, stojąca w twardym obuwiu na ziarnku piasku naciska je z siłą ok. 3,5 tony na mm2.

Powinien określić stan podłoża; wilgotność, twardość i odporność na odrywanie. W przypadku wykonywania prac na dużej powierzchni, straty finansowe z tytułu zaniechania takich czynności mogą być dla obu stron katastrofalne.

Dobry fachowiec będzie miał zawsze dobre rekomendacje i działa zazwyczaj z polecenia. Należy to bezwzględnie sprawdzić. Dobrym źródłem informacji są znajomi i profesjonalne sklepy czy salony.

Parkiet wzniósł się na krawędziach ponieważ zwiększył swoją objętość absorbując wilgoć. Wilgoć zaabsorbowana przez drewno może także pochodzić z powietrza. Dlatego warto po ułożeniu posadzki drewnianej kontrolować poziom wilgotności w pomieszczeniu, i sprawność wentylacji. Nawet w przypadku podłóg warstwowych w instrukcjach i kartach gwarancyjnych są zalecenia o wykonywaniu wszelkich prac wykończeniowych, mokrych, przed ułożeniem posadzki drewnianej.

Podłogi drewniane są materiałem, który jest niezwykle trwały i może służyć latami. Jeśli ktoś w domu posiada starą podłogę, wcale nie trzeba jej wymieniać na nową. Istnieje szereg technologii pozwalających na przywrócenie jej odpowiedniego stanu. W większości przypadków znaczącą poprawę estetyki można uzyskać cyklinując podłogę i nakładając warstwę lakierniczą, olejową lub olejowo-woskową. W przypadku, gdy niektóre elementy podłogi odspajają się od podłoża należy zdemontować ubytki (klawiszujące klepki), oczyścić i powtórnie ułożyć. W przypadku wystąpienia innych problemów z pewnością pomocny będzie kontakt z profesjonalistami.

Przygotowując podłogę drewnianą do lakierowania należy wykonać kilka niezbędnych czynności. Podłogę cyklinujemy kilkakrotnie w różnych kierunkach używając do tego papieru o różniej gramaturze, począwszy od grubego, a kończąc na drobnym. Nie należy doprowadzić do sytuacji, gdy drewno jest nadmierne gładkie, gdyż możemy spowodować zamknięcie porów, a to z kolei spowoduje niedostateczną przyczepność warstwy lakierniczej do drewna. W przypadku oleju może doprowadzić do zamknięcia porów i olej nie będzie dostatecznie przenikał w strukturę drewna. Najlepiej, aby te czynności wykonywał doświadczony rzemieślnik.

Kleje stosowane do montażu podłóg i parkietu mają różną wytrzymałości na zrywanie, co oczywiście ma przełożenie na cenę produktów. Kleje dyspersyjne na bazie wody możemy stosować do klejenia podłóg o małych wymiarach klepki (do 30 cm). Do klejenia deski parkietowej, gdzie długi element mocniej pracuje, potrzebujemy użyć kleju o większej wytrzymałości na naprężenia. Zaleca się stosowanie klejów hybrydowych lub poliuretanowych, jedno lub dwu składnikowych. Zastosowanie tego rodzaju klejów daje nam pewność, że podłoga nie odspoi się od podkładu cementowego. Należy ponadto pamiętać o odpowiedniej wytrzymałości podłoża na zrywanie, na którym montowany jest parkiet.

Skurcz drewna jest normalną jego cechą. Aby jednak zapobiegać jego nadmierny skutkom należy pilnować kilku parametrów. Przede wszystkim ważne jest dokonanie pomiaru wilgotności podłoża. W przypadku podłoża betonowego wilgotność nie powinna przekraczać 2%, przy podkładzie hybrydowym nie więcej niż 1,2%. Wilgotność klepki podłogowej powinna natomiast mieścić się w granicach 9%+-2%. Należy także zadbać o wilgotność w samym pomieszczeniu. W tym przypadku poziom wilgotności powietrza powinien oscylować w granicach 45-60%. Jeśli zadbamy o odpowiednie parametry, ryzyko wystąpienia nadmiernego skurczu drewna będzie mniejsze.
Drewno jest bardzo podatne na zmiany wilgotności otoczenia. Jednak różne gatunki drewna różnie reagują na zmiany wilgotności, szczeliny mogą pojawić się prawie natychmiast, lub z pewnym opóźnieniem czasowym. Każda zmiana wilgotności w. drewnie o 1% powoduje dla danych gatunków zmianę wielkości o:

Drewno liściaste:
Brzoza, promieniowy 0,41%, styczny 0,29%, czas reakcji: średni
Buk promieniowy 0,41%, styczny 0,20%, czas reakcji: krótki
Dąb promieniowy 0,36%, styczny 0,16%, czas reakcji: długi
Grusza promieniowy 0,33%, styczny 0,16%, czas reakcji: długi
Jesion promieniowy 0,38%, styczny 0,21%, czas reakcji: długi
Orzech promieniowy 0,29%, styczny 0,18%, czas reakcji: długi
Wiąz promieniowy 0,23%, styczny 0,20%, czas reakcji: długi
Wiśnia promieniowy 0,28%, styczny 0,23%, czas reakcji: średni

Drewno iglaste:
Daglezja promieniowy 0,27%, styczny 0,15%, czas reakcji: krótki
Modrzew promieniowy 0,30%, styczny 0,14%, czas reakcji: średni
Sosna promieniowy 0,36%, styczny 0,19%, czas reakcji: krótki
Świerk promieniowy 0,39%, styczny 0,19%, czas reakcji: krótki

Drewno egzotyczne:
Afzelia promieniowy 0,22%, styczny 0,11%, czas reakcji: długi
Ahorn promieniowy 0,26%, styczny 0,15%, czas reakcji: długi
Iroko promieniowy 0,28%, styczny 0,19%, czas reakcji: długi
Mahoń promieniowy 0,25%, styczny 0,20%, czas reakcji: długi
Mecruse promieniowy 0,34%, styczny 0,22%, czas reakcji: długi
Merbau promieniowy 0,26%, styczny 0,13%, czas reakcji: długi
Muhuhu promieniowy 0,40%, styczny 0,20%, czas reakcji: długi
Sucupira promieniowy 0,35%, styczny 0,23%, czas reakcji: długi
Teak promieniowy 0,26%, styczny 0,16%, czas reakcji: długi
Wenge promieniowy 0,34%, styczny 0,22%, czas reakcji: długi

Wygląd podłogi uzależniony jest nie tylko od gatunku i koloru drewna, ale także od selekcji. Wielu producentów używa klas 1, 2, 3, PK (poza gatunek). Tego typu klasyfikacja mówi nam, że wszystkie trzy klasy muszą posiadać identyczny parametr wilgotności, a także muszą trzymać wymiary. Odstępstwo od wymiarów może jedynie występować w klasie PK. Pozostałe oznaczenia mają na celu zaszeregowanie desek/klepek w odniesieniu do zróżnicowania kolorystycznego i występowania sęków.

1 – klasa ta charakteryzuje się jednolitym kolorem i usłojeniem
2 – w tej klasie dopuszczane jest występowanie sęków i przebarwień
3 - drewno ma bogatą kolorystykę, a sęków jest zdecydowanie więcej niż w dwóch pierwszych klasach

Każda z tych podłóg jest pełnowartościowa i tylko od klienta zależy, na którą się zdecyduje. Im mniej sęków, bielu i różnic kolorystycznych ma podłoga, tym wyższa będzie jej cena. Zależność ta jest zrozumiała, ponieważ surowca wizualnie „prawie doskonałego” jest zdecydowanie mniej, a jego wyselekcjonowanie wymaga więcej pracy.
Istnieje także inna klasyfikacja parkietów drewnianych. Producenci dzielą swoje produkty oznaczając je: SELECT, NATUR, RUSTICAL, RUBUST, CLASSIC, PRIMA, EXCLUSIV, RETRO, COUNTRY. Wszystkie te oznaczenia odnoszą się do różnych gatunków i rodzajów parkietów i desek drewnianych.

SELECT to najbardziej prestiżowa selekcja drewna. W tej grupie znajdują się wyłącznie deski o idealnie jednolitym kolorze, bez sęków i wyraźnych różnic kolorystycznych.
Selekcja NATUR jest mniej restrykcyjna niż SELECT. Obejmuje ona deski posiadające niewielkie sęki i minimalne różnice kolorystyczne, bez bieli oraz przebarwień.
RUSTIC natomiast to selekcja, w której deski posiadają ograniczone rozmiarowo sęki oraz wypełnione pęknięcia. Dopuszczalna także jest biel. COUNTRY – w skład tej selekcji wchodzi bardzo zróżnicowane kolorystycznie drewno. Deski Country posiadają także wiele sęków o nieograniczonej wielkości.

Każdy producent stosuje swoje nazewnictwo klas, powyżej przedstawiliśmy te najczęściej używane.

Jeszcze niedawno występowało wiele lakierów, które negatywnie oddziaływały na ludzki organizm. W ostatnim czasie technologia ich wytwarzania oraz przepisy ochrony środowiska eliminują z rynku najbardziej szkodliwe. Mitem jest, że najmocniejszymi lakierami są te emitujące intensywny zapach. Renomowani producenci położyli nacisk na produkty ekologiczne, które charakteryzują się lepszą odpornością na ścieranie od tradycyjnych lakierów. Tendencją na rynku jest rozwijanie technologii lakierów ekologicznych i w tym kierunku zmierzają najwięksi producenci.

Cyklinowanie podłogi jest rzeczą naturalną i nie trzeba się bać tego zabiegu. Już zaraz po ułożeniu cyklinuje się podłogę po raz pierwszy. Kolejne cyklinowania odbywają się w zależności od zużycia warstwy zabezpieczającej (lakieru, oleju lub olejowosku). To klient decyduje kiedy podłoga powinna zostać odnowiona i poprawiona jej estetyka. Należy pamiętać, że każde cyklinowanie podłogi zmniejsza grubość warstwy użytkowej. Warto więc przed podjęciem decyzji skonsultować się w tej sprawie z profesjonalistami.

Drewno jest coraz częściej stosowanym materiałem w łazienkach. Jest to materiał, który sprawia, że wnętrza łazienek prezentują się znakomicie. Należy jednak pamiętać, że nie każdy rodzaj drewna nadaje się do łazienki. Warto wybierać gatunki o jak najniższym skurczu i największej stabilności. Najlepszym wyborem drewna jest drewno egzotyczne: merbau, teak i Ipe Lapacho. Są to rodzaje drewna od dużej stabilności, a przy tym oleiste, odporne na oddziaływanie wilgoci. W przypadku drewna w łazience należy też zwrócić uwagę na wielkość elementów podłogi. Lepiej sprawdzą się w tym przypadku małe elementy, np. parkiet przemysłowy. Praca takiej klepki rozkłada się na większą ilość elementów, co zmniejsza prawdopodobieństwo występowania zjawiska szczelinowania.

Podkład betonowy powinien schnąć do momentu uzyskania wymaganego parametru, poniżej 2% wilgotności w przypadku podkładu cementowego i 1,2% w przypadku podkładu anhydrytowego. Czas schnięcia zależy od warunków panujących w otoczeniu, wilgotności powietrza oraz wietrzenia pomieszczenia. Przy sprzyjających warunkach podkład o grubości 5 cm schnie nie krócej niż 8 tygodni. Jeśli chodzi o wylewki samopoziomujące nakładane na betonowe podłoże schną one przy sprzyjających warunkach 1 mm na 24 godziny. Każdorazowo przed ułożeniem podłogi należy zbadać wilgotność podłoża i sporządzić protokół z pomiaru.

Wybierając materiał na podłogę w swoim domu należy mieć świadomość, że zarówno parkiet jak i panel posiadają cechy mogące stanowić zalety lub wady. Należy dokładnie przeanalizować wszystkie cechy danego materiału, aby podjąć odpowiednią decyzję.

Podłogi drewniane:

• są produktem naturalnym,
• niepowtarzalne,
• stabilne (klejone do podłoża dają stabilność),
• możliwość dowolnego wybarwienia przy pomocy bejcy,
• okresowa możliwość renowacji,
• możliwość ułożenia różnych wzorów,
• dobra izolacja termiczna,
• nie przyciąga kurzu, jest polecany dla alergików.

Minusy:

• wysoka cena zakupu,
• większy koszt ułożenia,
• rygorystyczne warunki wilgotnościowe,
• podkład betonowy musi spełniać parametry wytrzymałościowe,
• prawidłowe ułożenie parkietu wymaga doświadczenia i jest czasochłonne.

Panele:

• łatwy montażu, nie potrzeba specjalistycznych narzędzi,
• można je układać praktycznie na każdym rodzaju podłoża,
• duży wybór kolorów, dekory, wzory,
• łatwo wykonać wymiany podłogi, przy zmianie wystroju wnętrza.

Minusy:

• są mniej trwałe od parkietu, nie można ich też odnawiać, cyklinować i lakierować,
• materiał nienaturalny,
• charakteryzują się niską izolacją akustyczną – potęgują odgłosy kroków oraz stąpania zwierząt.

Wykonując podłogę drewnianą możemy zastosować różne warstwy zabezpieczające. W tym celu najczęściej wykonuje się powłokę lakierowaną, olejową lub olejowoskową. W przypadku podłóg lakierowanych należy pamiętać, że lakier nakładamy na całą powierzchnię podłogi, bez możliwości miejscowej renowacji warstwy wierzchniej (w przypadku miejscowego lakierowania będą widoczne łączenia warstw lakierniczych). Decydując się na powłokę olejową lub olejowoskową możemy w ramach konserwacji nakładać kolejne warstwy miejscowo. Ma to zastosowanie w miejscach o dużej intensywności użytkowania: np. w barach, szkołach, salach tanecznych.

Drewno sosnowe jest bardzo powszechnie stosowanym materiałem, również do wykonywania podłóg. Głównie występuje w desce kładzionej na legarach. Przed wyborem drewna sosnowego należy zapoznać się z jego parametrami. Jest to materiał stosunkowo miękki i należy go stosować w miejscach mniej eksploatowanych: sypialnie, pomieszczenia o mniejszej intensywności używania. Materiał ten sprawdza się także w ciężkich warunkach, ale trzeba wówczas brać pod uwagę możliwość występowania wgnieceń i zarysowań.

Moda na drewniane deski podłogowe klejone do podkładu betonowego powraca. Przed podjęciem decyzji o zastosowaniu na podłogę takiego materiału musimy to dobrze przemyśleć i mieć świadomość jego cech. Przede wszystkim należy pamiętać, że w deskach drewnianych układanych w jednym kierunku (na okrętówkę) wszystkie włókna ułożone są w jednym kierunku. Skurcz, które będą występowały, będą się więc sumować (odwrotnie jak przy parkiecie układanym w jodełkę, gdzie włókna pracują w różne strony). W okresie letnim może to powodować zwiększone zaciskanie się desek, a w zimie szczelinowanie (usychanie się). Należy sobie zdawać sprawę z faktu iż jest to naturalna cecha drewna. Dla zminimalizowania tego zjawiska należy w okresie zimowym stosować nawilżacze, które w pomieszczeniach utrzymają odpowiedni poziom wilgotności.

Bejcowanie parkietu pozwala spełnić wymagania najbardziej wymagających klientów i projektantów. Przez bejcowanie możemy uzyskać odpowiedni kolor podłogi w niemal każdym odcieniu. W tym celu używamy specjalistycznych bejc koloryzujących. Należy jednak pamiętać, że bejcowanie podłogi u klienta jest czynnością typowo rzemieślniczą, dużo zależy od wyczucia wykonawcy i możliwe jest wystąpienie na podłodze sporej tolerancji w wykonaniu i wybarwieniu. Metody bejcowania są więc przeznaczone dla klientów zdających sobie sprawę z możliwości odchyleń od planu zamierzonego. Takie działania należy powierzyć fachowcom, aby nie być rozczarowanym końcowymi efektami.

Podczas remontu pomieszczeń można zdecydować się na przełożenie parkietu, ale straty mogą sięgać nawet 50% (np. w gdy przekładamy parkiet z trzech pokoi, można wykonać dwa, a parkiet z jednego spożytkować na straty z dwóch pozostałych). Przed podjęciem decyzji o przekładaniu parkietu, należy zbadać grubość klepek, czy materiał nadaje się jeszcze do użytku. Trzeba się liczyć, że po zakończeniu prac będzie trzeba uzupełnić ubytki. Przekładanie parkietu jest bardzo czasochłonne i kosztowne.

Istnieją dwa sposoby konserwacji podłóg drewnianych: lakierowanie i olejowanie-olejowoskowanie. Lakier zazwyczaj stosuje się na podłogach, aby zapewnić odpowiedni komfort użytkowania w miejscach gdzie nie ma wielkiego ruchu np. w domu. Intensywnie używane podłogi np. w biurach, salach czy restauracjach zaleca się olejować lub olejowoskować. Wszelkie preparaty niezbędne do utrzymania podłóg drewnianych w odpowiedniej kondycji można nabyć w Salonie Podłogi Świata.

W pomieszczeniach najważniejszymi parametrami, o które powinniśmy zadbać są wilgotność i temperatura. Dla człowieka optymalną wilgotnością w pomieszczeniu jest przedział pomiędzy 45-60%. Pod takie parametry przystosowane są parametry drewna. Drewno jako materiał higroskopijny może zmienić swoje wymiary co spowoduje powstawanie szczelin i pęknięć. Ma jednak także cechę stabilizatora mikroklimatu. Jeśli jest zbyt sucho w pomieszczeniu oddaje wilgoć do otoczenia, jeśli wilgoć przekracza normy chłonie ją. Ważne jest więc, aby dbać o odpowiedni poziom wilgotności w pomieszczeniu, można w tym celu wspomóc się nawilżaczami i osuszaczami powietrza dostępnymi na rynku.

Jednym z kluczowych działań jakie należy wykonać przed ułożeniem parkietu jest odpowiednie wykonanie posadzki cementowej lub samopoziomującej. To na nią kleimy podłogę drewnianą i nie można sobie pozwolić na błędy w jej wykonaniu. Najbardziej miarodajnym badaniem wytrzymałości podłoża jest badanie Pressomessem. Za pomocą tego urządzenia możemy zbadać odporność posadzki na zrywanie. Istnieją także inne sposoby sprawdzenia posadzki przed ułożeniem parkietu. Możemy użyć rysika, czy metody pull-off. Jeśli podłoga ma zbyt słabe parametry, powinniśmy użyć wzmacniaczy w celu poprawy wytrzymałości podłoża. W skrajnych przypadkach należy usunąć podkład cementowy o słabych parametrach i wykonać go jeszcze raz. Podłogi drewniane są drogim materiałem, dlatego nie należy lekceważyć etapu przygotowania podłoża.

Parametry w badaniu Pressomessem wartość na ścinanie w N/mm2 Ocena posadzki(jastrychu)

|poniżej 0,8 nie nadaje się do układania podłóg drewnianych
0,8-1,5 warunkowo nadający się po zastosowaniu specjalnych gruntów, mat
1,5-2,0 do normalnego użytkowania np. mozaika tradycyjna, parkiet
2,0-3,0 podłogi mocno obciążone
ponad 3,5 podłogi wyjątkowo mocno obciążone(przemysłowe) np. w halach
1-3,0 podłogi egzotyczne